اثربخشی درمان شناختی-رفتاری همراه با درمان های نگهدارنده در تغییر نگرش معتادان به مواد مخدر(افیونی)

چکیده سازمان جهانی بهداشت در سال 2000، گزارش کرد که اعتیاد عامل مرگ و میر تقریبا دویست هزار نفر بوده است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری(cbt) بر تغییر نگرش معتادان به مواد مخدر انجام شد.همچنین اهداف فرعی پژوهش، بررسی اثربخشی این درمان بر روی تغییر نگرش معتادان نسبت به اثرات، خطرات و مصرف سوء مصرف مواد مخدر(افیونی) می باشد. طرح پژوهش، شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود . جامعه آماری شامل کلیه سوء مصرف کنندگان مواد در شهر کاشمر بود که در بهار سال 92 به کلینیک های ترک اعتیاد مراجعه کرده بودند. نمونه پژوهش در ابتدا 40 نفر بود که پس از افت و ریزش آزمودنی ها نهایتا به 34 نفر رسید. شرکت کنندگان به صورت داوطلبانه انتخاب و به صورت همتاسازی در دو گروه قرار گرفتند . گروه درمان به مدت 10جلسه هفتگی مداخله درمان شناختی-رفتاری دریافت کرد. داده ها با پرسشنامه نگرش سنج به مواد مخدرگردآوری شد، و با روش آماری کواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از داده های پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان دهنده تفاوت معنادار هر سه مولفه(اثرات، مصرف، خطرات) در پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش در سطح (0.001p<) بود. با توجه به یافته های حاصل از پژوهش می توان نتیجه گرفت که درمان شناختی-رفتاری در تغییر نگرش معتادان به مواد مخدر (افیونی) موثر بوده و با استفاده از این روش درمانی می توان نگرش منفی تری در سوء مصرف کنندگان به مواد مخدر (افیونی) نسبت به اثرات، مصرف و خطرات مواد مخدر (افیونی) بوجود آورد. واژه های کلیدی : درمان شناختی-رفتاری، نگرش، سوء مصرف مواد